دکتری سیاستگذاری علم و فناوری، استادیار، گروه مدیریت فناوری اطلاعات، دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده: (6705 مشاهده)
مقدمه: سلامت همراه به فعالیتهای حوزه پزشکی و بهداشت عمومی گفته میشود که با دستگاههای هوشمند در حوزههای جمعآوری دادههای بالینی سلامت، ارائه اطلاعات بهداشتی و درمانی پزشکان، محققان و بیماران، نظارت بر علائم حیاتی و ویزیت از راه دور انجام میشود. با توجه به این که هنوز در کشورمان به استفاده از این ابزار در دسترس و ارزان به منظور آموزش بهداشت توجه کافی نشده است، هدف این پژوهش، شناسایی عوامل مؤثر در پذیرش فناوری سلامت همراه بود.
روش: این پژوهش از نوع پیمایشی بود و جامعه آن نیز زنان باردار مراجعه کننده به بیمارستانهای شهر کرج میباشند که به پرسشنامه طراحی شده پاسخ دادهاند. دادهها با استفاده از روشهای آمار توصیفی و استنباطی (آزمون T تک نمونهای) تحلیل شدند و از روش فریدمن برای رتبهبندی متغیرهای پژوهش استفاده شد.
نتایج: یافتههای این پژوهش نشان داد که متغیر شرایط تسهیلات بیشترین تأثیر را بر پذیرش فناوری سلامت همراه دارد و متغیرهای اثر اجتماعی، انتظار عملکرد، متغیرهای انتظار تلاش و زمان انتظار، نگرش، کیفیت اطلاعات، اضطراب فناوری و متغیرهای امنیت و محرمانگی داده، اعتماد و انگیزه لذت به ترتیب در رتبههای بعدی قرار گرفتند.
نتیجهگیری: با توجه به یافتههای پژوهش باید با افزایش زیرساختهای مالی، سازمانی و فنی لازم برای استفاده از خدمات فناوری سلامتمحور، شرایط تسهیلات آن افزایش یابد و در نتیجه به افزایش میزان پذیرش نزد افراد کمک شود. همچنین با ایجاد تغییرات در افکار، احساسات، نگرشها، پذیرش فناوری جدید تسهیل شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
سلامت همراه دریافت: 1396/8/30 | پذیرش: 1397/5/24