دوره 8، شماره 2 - ( 6-1400 )
جلد 8 شماره 2 صفحات 183-174 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دکترای انفورماتیک پزشکی، استادیار، گروه فناوری اطلاعات سلامت، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران
چکیده: (2002 مشاهده)
مقدمه: شبیه‌سازی بیمار مجازی (VPS) در قالب شبیه‌سازی تعاملی کامپیوتری در حوزه آموزش پزشکی کاربردهای فراوانی دارند. این مطالعه با هدف بررسی دیدگاه فراگیران پزشکی، در ارتباط با نقش یادگیری مبتنی بر این نوع فناوری‌ها در آموزش جراحی انجام شد.
روش: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، از روش نمونه‌گیری در دسترس استفاده شد که شامل 100 نفر از فراگیران دوره پزشکی عمومی و دستیاری دانشگاه علوم پزشکی تهران بودند. پرسشنامه‌ای محقق ساخته پس از تأیید روایی و پایایی برای گردآوری داده‌ها استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج:. براساس دیدگاه پاسخگویان، بیشترین تأثیر VPS می‌تواند در ایجاد یادگیری مؤثر و تسهیل کسب دانش باشد. در میان موارد بررسی شده، بالاترین میانگین نمره مربوط به مؤثر بودن VPS در کسب تجربیات بالینی در ارتباط با جراحی‌های نادر و کمبود موقعیت‌های بالینی قابل دسترس (4/27) بود و کمترین آن نیز به تأثیر در کاهش خطای انسانی و به حداقل رساندن میزان خطا در بالین بیمار (3/48) تعلق گرفت. آموزش مبتنی بر VPS در جراحی‌های قلب و عروق و مغز و اعصاب نسبت به سایر جراحی‌ها در اولویت قرار گرفته‌اند. همچنین بر یادگیری به جای ارزشیابی با این فناوری تأکید بیشتری شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نگرش مثبت پاسخگویان نسبت به نقش فناوری‌ها در بهبود آموزش؛ توسعه و اجرای این نوع برنامه‌های کمک آموزشی در جهت تسهیل کسب مهارت‌ها و تکنیک‌های پایه‌ای جراحی توصیه می‌گردد.
روش: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، از روش نمونه‌گیری در دسترس استفاده شد که شامل 100 نفر از فراگیران دوره پزشکی عمومی و دستیاری دانشگاه علوم پزشکی تهران بودند. پرسشنامه‌ای محقق ساخته پس از تأیید روایی و پایایی برای گردآوری داده‌ها استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج:. براساس دیدگاه پاسخگویان، بیشترین تأثیر VPS می‌تواند در ایجاد یادگیری مؤثر و تسهیل کسب دانش باشد. در میان موارد بررسی شده، بالاترین میانگین نمره مربوط به مؤثر بودن VPS در کسب تجربیات بالینی در ارتباط با جراحی‌های نادر و کمبود موقعیت‌های بالینی قابل دسترس (4/27) بود و کمترین آن نیز به تأثیر در کاهش خطای انسانی و به حداقل رساندن میزان خطا در بالین بیمار (3/48) تعلق گرفت. آموزش مبتنی بر VPS در جراحی‌های قلب و عروق و مغز و اعصاب نسبت به سایر جراحی‌ها در اولویت قرار گرفته‌اند. همچنین بر یادگیری به جای ارزشیابی با این فناوری تأکید بیشتری شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نگرش مثبت پاسخگویان نسبت به نقش فناوری‌ها در بهبود آموزش؛ توسعه و اجرای این نوع برنامه‌های کمک آموزشی در جهت تسهیل کسب مهارت‌ها و تکنیک‌های پایه‌ای جراحی توصیه می‌گردد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |