دوره 11، شماره 2 - ( 6-1403 )                   جلد 11 شماره 2 صفحات 161-149 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


رزیدنت ارتوپدی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده:   (1293 مشاهده)
مقدمه: همودیالیز یکی از رایج‌ترین روش‌های درمان بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه است. افرادی که تحت همودیالیز قرار دارند، با چالش‌های مختلف خودمدیریتی از قبیل مشکلات جسمی، عاطفی و روانی روبه‌رو می‌شوند. برنامه‌های کاربردی تلفن‌همراه به عنوان ابزاری مفید جهت روند خودمدیریتی بیماران مزمن می‌باشند. هدف از این مطالعه شناسایی و معرفی الزامات مورد نیاز در طراحی یک برنامه‌کاربردی خودمدیریتی مبتنی بر تلفن‌همراه برای بیماران تحت همودیالیز می‌باشد.
روش کار: این مطالعه به صورت توصیفی-مقطعی در سال 1403 انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها یک پرسشنامه الکترونیکی محقق‌ساخته بود که شامل نیازهای اطلاعاتی-آموزشی و قابلیت‌های برنامه‌کاربردی بود. نیازسنجی از 33 نفر (11 پزشک و 22 بیمار) در بیمارستان افضلی‌پور شهر کرمان انجام شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 27 و آماری توصیفی صورت گرفت.
یافته‌ها: در مجموع 89  نیازهای اطلاعاتی- آموزشی و قابلیت‌های برنامهکاربردی برای بیماران تحت همودیالیز شناسایی شد. عناصر داده شناسایی شده برای قابلیت‌های برنامه‌کاربردی در ده گروه پروفایل بیمار، داده بالینی، مدیریت مصرف دارو، مدیریت تغذیه و رژیم‌غذایی، مدیریت چالش‌های روانشناسی و روانپزشکی، مدیریت خواب، مدیریت درد، برقراری ارتباط، ورزش و ابزار‌‍‌های جانبی تقسیم شدند. مطابق با دیدگاه پزشکان و بیماران تمامی نیازهای اطلاعاتی- آموزشی (26 عنصر داده) و قابلیت‌های برنامه‌کاربردی (63 عنصر داده) به جزء نام‌خانوادگی، کد ملی و شماره تماس با کسب میانگینی بزرگ‌تر و مساوی 2/50 (50 درصد) برای طراحی برنامه‌کاربردی ضروری تلقی شدند.
نتیجه‌گیری: نیازهای اطلاعاتی-آموزشی و قابلیت‌های برنامه‌کاربردی شناسایی شده در این مطالعه می‌تواند به طراحان در طراحی کارآمد و کاربرپسندبودن برنامه‌های کاربردی خودمدیریتی همودیالیز کمک کند.

 
متن کامل [PDF 1903 kb]   (586 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: سلامت همراه
دریافت: 1403/7/1 | پذیرش: 1403/7/11

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.