مقدمه: افزایش تقاضای پرونده‌های بیماران به عامل مهمی برای ایجاد تغییرات در ارایه خدمات درمانی تبدیل شده‌ است. در جهت پاسخ-گویی به این نیازها، سیستم‌های زیادی در طی دهه‌های اخیر ایجاد شده است. مدارک پزشکی الکترونیکی یکی از این موارد است که در صورت اجرای موفق می‌تواند پاسخگوی بسیاری از نیازهای کادر درمان باشد. هدف این مطالعه تعیین عوامل مؤثر بر قصد استفاده از مدارک پزشکی الکترونیکی از دیدگاه مدیران ارشد و میانی بیمارستان‌های آموزشی شیراز می‌باشد.
روش: پژوهش حاضر مقطعی و از نوع توصیفی- تحلیلی است. جامعه‌ پژوهش را مدیران ارشد و میانی بیمارستان‌های آموزشی شیراز تشکیل ‌دادند. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته  دارای 6 بُعد، صورت گرفت. برای تأیید پایایی پرسشنامه ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید و برای تأیید روایی پرسشنا‌مه از نظرات استادان و کارشناسان استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSS16 و آزمون‌های آماری پیرسون، رگرسیون، t مستقل و ANOVA استفاده شد.
نتایج: نتایج نشان داد، بین اطلاعات جمعیت شناختی و متغیرهای موجود در مطالعه رابطه‌ای وجود نداشت. همچنین بین تلاش مورد انتظار، شرایط تسهیل کننده، آشنایی با فناوری، قابلیت استفاده و نگرش استفاده با قصد استفاده از مدارک پزشکی الکترونیکی رابطه معناداری وجود داشت.
نتیجه‌گیری: با بهبود عوامل تلاش مورد انتظار، تسهیل شرایط، افزایش آشنایی مدیران با فناوری، در نظر گرفتن قابلیت استفاده و نگرش استفاده می‌توان قصد استفاده از مدارک پزشکی الکترونیکی توسط مدیران ارشد و میانی را افزایش داد و با افزایش قصد استفاده، از شکست احتمالی آن هنگام اجرا جلوگیری نمود.