Allahyari Fard N,  Davari A,  Karbalaei A,  Zamani M R. Investigation of Network of Proteins Effective in Esophageal, Gastric and Colon Cancers and Determination of Key Common Proteins Using In Silico Method.  jhbmi 2021; 7 (4) :453-465
URL: 
http://jhbmi.ir/article-1-472-fa.html     
                     
                    
                    الهیاری فرد نجف،  داوری افروز،  کربلایی عطیه،  زمانی محمدرضا. بررسی شبکه پروتئینهای مؤثر در سرطانهای مری، معده و روده و تعیین پروتئینهای مشترک کلیدی به روش In silico.  مجله انفورماتیک سلامت و زیست پزشکی. 1399; 7 (4) :453-465
URL: http://jhbmi.ir/article-1-472-fa.html
     
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    دکتری زیست شناسی- ژنتیک مولکولی، استادیار، گروه زیست فناوری سامانهای، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیستفناوری، تهران، ایران 
                    
                    
                    چکیده:       (3653 مشاهده)
                    
                    
                    
مقدمه: شیوع سرطانهای مربوط به گوارش، بخصوص معده و روده رو به افزایش است. ازطرفی سرطان معده شایعترین سرطان دستگاه گوارش در ایران بوده و سن ابتلا به سرطان مری و روده در ایران کاهش یافته است. درنتیجه بررسی عوامل و پروتئینهای دخیل در این سرطانها بسیار حائز اهمیت است.
روش: در این پژوهش به منظور بررسی شبکههای میانکنشی پروتئینهای دخیل در سرطانهای مری، معده و روده از تحقیقات قبلی، با رویکرد کمی استفاده شده است. ابتدا پروتئینهای شناسایی شده سرطانهای مری، معده و روده از پایگاههای داده مربوطه و مقالات استخراج شد، سپس ترسیم و تحلیل تقاطع و تعیین پروتئینهای کلیدی در شبکه میانکنشی پروتئینها  با استفاده از سرورها و نرم افزارهای STRING 11.0, Cytoscape 3.7.3, NDEx 2.4.3, UniProt   انجام شد. از افزونه CentiScaPe 2.2  و CytoHubba با بررسی شاخصهای مرکزیت مختلف برای تعیین گرههای کلیدی و پروتئینهای مشترک مرکزی استفاده شد. درنهایت پس از بررسی پروفایل بیانی پروتئینهای با شاخصهای مرکزیت بالادر Expression Atlas, GEPIA2, GTEx v8 ، پروتئینهای مشترک در هر سه سرطان تعیین شدند.
نتایج: نتایج نشان داد پروتئینهای PLK1, CCNB1, CCNA2, BUB1B, CDK1  به عنوان مشترک مرکزی در هر سه بافت هستند. این پروتئینها ضمن داشتن همبستگی بالا (R=>0/8) با یکدیگر، دارای تفاوت بیان معنی دار در بافتهای نرمال و سرطانی هستند.  
نتیجه گیری: پروتئینهایPLK1, CCNB1, CCNA2, BUB1B, CDK1  میتوانند به عنوان مارکر تشخیصی و درمانی سرطانهای مری، معده و روده استفاده شوند. ادامه مطالعات بر روی این پروتئینها آینده روشنی را برای یافتن درمان انواع مختلف سرطان دستگاه گوارش در پی دارد.
                    
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشي اصیل |
                    موضوع مقاله: 
                    
بیوانفورماتیک  دریافت: 1398/10/12 | پذیرش: 1398/12/12